मर्निङ्गवाक -चिबाखं

—दिव्या ताम्राकार

सुथसिया प्रहरय् स्याक्क न्ह्यःवयेका च्वनाम्ह जितः तिरिमय्जु बिनां म्हय् गिलिगिलि यानाः थनाच्वन । ‘थन छकः स्वयादिसँ ले ! जि थनिंनिसें मर्निङ्गवाक वनेत्यना । ७ बजे जुलकि मस्तय्त थनाः ख्वाःखी सिकातयादिसँ । स्कूल छ्वये लिबाइ हानं । जि याकनं हे वये । साढे सात बजे थ्यंकः वये’ धाधां बिना खापा गलाकाः पिहां वनाछ्वत । ‘का, छु पहः थ्व बिनाया । न्यने नं माःगु मखु का । ट्रायक सुट साट फिनाः तयार जुयाः मर्निङ्गवाक वना छ्वःगु का । जिं फ्रिडम बियागु नं अप्वल कि छु ………?’ अंगःलय् च्वंगु ईलचं स्वयां जःछि पाः खुता ई तिनि जुल । न्ह्यः हे मगानि । अझ घौछि देने लाःनि धकाः मतिइ ततं हाकनं मिखा तिसिना ।
मर्निङ्गवाक वनावःम्ह बिना ‘का स्वः……… झन् मस्तय्त थनाति धयांला झन् थःनापं मस्तनक्सां द्यनाच्वंगु तिनि का आःतक’ धाधां झ्याझी चायेकूगु सलं जिगु न्ह्यः चब्बुत । याउँक द्यनाच्वंपिं झिदँ दुम्ह म्ह्याय् आज्ञा व च्यादँ दुम्ह काय् अजःयात नं दँ दँ धकाः सात्तुसालाः थनाच्वन बिनां । वयागु पहः खनाः जितः कुनुकुनु तं पिहां वयाच्वन । ‘माःसां म्वाःसां मर्निङ्गवाक सर्निङ्गवाक वनाः हाकनं थः हे लिबात धकाः हालाच्वन का ।’ जि ननिमवासे च्वंच्वना । ‘का मस्तय्त ड्रेस छकः फिका तयादिसँ ले । बस त्वःफिइ लिबात कि ’ धाधां व मस्तय्त नसा दयेकेत भुतूपाखे वन ।
‘जिं नेवाः महोत्सवयागु टिकट कयाहये धुन । आःवइगु शनिवाः छिं मेगु छुं नं प्रोग्राम दयेकादीमते न्हांला ! झी फुक्क अन हे वनेगु, अन हे नयेगु । मेला नं स्वयेगु । पसः तःवइपिं यक्व हे दु हं । झीत माःगु छताबता नं अन हे न्यायेगु ।’ बिनां लय्लय्तायाः नेवाः महोत्सवया बारे खँ कनाच्वन । न्हिच्छि अन हे च्वनेगु धाःगुलिं जितः ललः मधाल ।
‘न्हिच्छि अन छु याना च्वनेगु ? मस्त न न्हिच्छि च्वने छुइला ? म्हाइपु मतायेकीला ?’ जिं जितः ताःगु खँ न्ह्यथना । वं न्ह्युन्ह्युं लिसः बिल, ‘का, छिं सि हे मस्यूनि, अन मस्त म्हितेगु थाय् नं दयेका तइगु हं । अले अन छेँयात माःगु थीथी ज्वलंतय् पसः व नयेगु पसः अले झीगु संस्कृतिया थीथी लूया ब्वज्या नं यानातइगु हं । जितः ला कन्हे हे शनिवार वयेके मास्ते वः । हानं अन म्ये, प्याखं, फेशन शो आदि न्ह्यब्वइगु सांस्कृतिक ज्याझ्वः नं जुयाच्वनी । अन वइपिनि ला छु निं स्वये छु निं स्वये जुइ का । हा हा हा….’ वयागु दुनुगःया लय्ताः हरर्रर न्हिलाय् पिज्वया वल । नेवाः महोत्सवयात कयाः बिना अथे उत्सुक जुयाच्वंगु खनाः जि ला अजू हे चाल । न्ह्याबलें लिमलाः लिमलाःया त्वह तयाः जिं कलाःमचातय्त न्हिच्छि ई बीमफुगु नं ताः हे दत । थुगुसी छकः ला जि नं मचाखाचानाप नेवाः महोत्सवय् हे न्हिच्छि ई छ्याये माली का, मेगु न्ह्याग्गु ज्या त्वःते माःसां । नेवाः महोत्सव धायेबलय् अन चाःह्युह्युं मस्तय्त नं झीगु जातीय गौरवया खँ स्यनेकने याये दइ । थजाःगु ह्वःताः लिपा चूलाइ मलाइ, छु धायेफु ? जिं मनं मनं वनेगु क्वःछिना । अय्नं बिनाया न्ह्योने धाःसा ‘हुलमुलय् छु जुइ न्ह्याःगु थ्व मिसाया…….’ धकाः झ्यातु पहः वयेक खँ ल्हाना बिया । जिगु खँयात च्यूता मतसे बिनां गुनुगुनु नेवाः म्ये हाला च्वन, ‘जिं ला थःत म्हमसिल, गथे गथे जुल न्हां ।’
धाधांमधां नेवाः महोत्सवया दिं नं थ्यंकः हे वल । थौं बिना मर्निङ्गवाक मवं । व तसकं लिमला पहः वयेक थहांक्वहां जुयाच्वन । मस्तय्त सुचुपिचु यात । थः नं न्हापालिपा सिबें अप्वः समाः यानाः ल्वयेक वसतं पुनाः छाय्पित । छाय् थें मस्यु, थौं व जितः तसकं बांलाः तायाच्वन । वयागु न्हिसुदंगु तुयुगु निश्चल ख्वालय् जिगु मिखा प्यपुनांतुं च्वन, गबाय्त नि गबाय्त । ‘अय् मिस्टर, छु स्वयाच्वना दियागु गुबलें मखंथें ?गुबले वसतं पुनेगु छि ? जिपिंला तयार जुइधुन । याकनं वनेमाः धयां………’ बिनाया इनाप ल्वाकज्याःगु सलं जि झसंग वन । छुं मखुथें यानाः ‘जिं ला पलखं सिधयेके नि ’ धाधां वसतं पुना । प्यम्ह माचां नेवाः महोत्सव जुयाच्वंगु तिंख्यःपाखे स्वयाः वना ।
तिंख्यः छगुलिं झझः धायेक भम्चायातथें समाः याकातल । मनूत नं म्वः म्वः वयाच्वने धुंकल । तिंख्यःया छगू कुनय् महोत्सवया उलेज्या जुयाच्वन । छकः छकः न्वचु, छकः छकः लापा थाःगु सः ताये दयाच्वन । जिपिं वसः, बसजाः, तिसा, बिजुलिया सामान, मोबाइल, कम्युटर, न्ह्यवःसा आदिया थीथी स्टलत स्वस्वं न्ह्याःवना । नसा पसः तःवःपिनि नसा दयेकेगु ग्वसाः ग्वयाच्वन । फेस पेन्टिङ्गया स्टल न्ह्योने थ्यंबलय् म्ह्याचं ‘जि नं फेस पेन्टिङ्ग यायेगु’ धकाः जितः सालाः दुत यंकल । निम्हं मस्तय् न्येतालय् उमि यःगु किपा च्वके बिया । तिंख्यःया छकेलिक्क दयेकातःगु मचा ख्यलय् म्हितके यंकाबलय् मस्त लय्ताःगु स्वस्वं जि नं आनन्दविभोर जुयाः पलख सां जीवनया यइपुगु सवाः लुधंक कया ।
‘ओहो सा, थन ला रोबोट नं दु का !’ मनूत दुथाय् सुल्ल न्ह्याःवयाः ल्हाःमिलेयाःवयाच्वंम्ह रोबोटपाखे क्यक्यं म्ह्याचं उखे हे साला यंकल । मस्तय् रोबोटपाखे नुगः क्वसाःगु उमिगु चकंगु ख्वालं क्यनाच्वन । बिज्ञानया युगं झीथाय् नं पलाः तःवःगु छुमां रोबोट स्टलं ब्वयाच्वन ।
झी नेवाःतय् बुसांनिसें मसीतले याइगु थीथी संस्कार न्ह्यब्वयातःगु सांस्कृतिक ब्वज्या स्वस्वं मस्तय्त थुइकाबीगु ह्वःताः नं चूलात थौं । हाकु पतासि सिनातःपिं नेवाः मय्जुपिसं बजि ल्हुयाच्वंगु, कुटिइ वा सुयाच्वंगु, कपाय् फ्यनाच्वंगु, थाज्या यानाच्वंगु नं गुलि न्ह्यइपुसे च्वं, स्वया हे च्वने थें । हुलमुलं यानाः छथाय् हे च्वनाः भचा लुधंक स्वये नं खंगु मखु, घ्वातुघ्वानाः मनूत न्ह्यज्याः वयाच्वन । झ्वःलिं स्वस्वं वना । छथाय् मि दुुयाः अय्लाः कयाच्वन । त्वंका नं च्वं थें च्वंगुलिं जिगु पलाः उखेपाखे हे न्ह्यात । ल्यू ल्यू वयाच्वंम्ह बिनां जिगु ल्हा ज्वनाः सालाकाल, अले मिखां भ्वाँय्क स्वयाः धाल, ‘थ्व मिजंत धयापिं नं अय्ला खनकि भाःपी हे मफुका । मोहनि याम्हसिया ल्यू ल्यू वने थें हे वनीगु का । उलिमछि स्वयेमानि, झासँ, थुखे झासँ !’ जि आज्ञाकारी जुयाः बिनाया ल्यू ल्यू वना ।
सांस्कृतिक ज्याझ्वः नं न्ह्यात । जिपिं दबूया न्ह्योने मेच तयातःथाय् फ्यतूवना । मिसा मचातय् हुलाप्याखं, मिजं मचातय् बाय्ण्डया संगीत, पुलांपिं न्हूपिं म्ये हालामिपिं पाखें थीथी म्ये, फ्यूजन म्यूजिक, सितार वादन आदि स्वस्वं ई वंगु हे चाःगु मखु । इलय् ब्यलय् वः, समय्बजि थीथी नसाज्वलं न्याना हयाः नयेगु नं यानाच्वना । ‘जि उखे जिमि ततापिं छकः नापलाना वये न्हिं’ धकाः बिना दनावन । उजुंसुजुं वःगु हे मखु । जि धाःसा सुं पासापिं नापलाःवने खंगु मखु । मचा पिवाः धकाः यात जितः थौं ।
ज्याझ्वः न्ह्याकामि मय्जुया सः थ्वयाच्वन, ‘आ छगू थजागु प्याखं न्ह्यब्वये त्यनागु दु, गुगु प्याखनय् काय् म्ह्याय्पिं मखु, मांपिं प्याखं ल्हुइ । सुपर मम्पिंत लापा थाना लसकुस यायेगु मखुला ?’ सकसिनं तारारा लापा थात । जिं नं लापा थाना । आ दबुलिइ सु मां जुइधुंकूपिं प्याखं ल्हूवइगु जुइ धयाथें जिगु मिखा चकन । उद्घोषिका मय्जुं प्याखंम्वःतय् नां धयाहःबलय् बिनाया नां नं धयाहल । जि अजू चाल । ‘मेपिं नं ला बिना धइपिं दइ नि । जिमि बिना ला खइ मखु’ धकाः थःत थम्हं भलसा बियासां नुगः धुकधुक सनाच्वंगु वाःचाया वल ।
प्याखं ल्हुयेत स्वम्ह मिसापिं दबुली थहांवल । का ! जिं ला पत्याः हे याये मफया च्वन । जिम्ह हे बिना दबुली दंवया च्वन । मेगु हे भेषभुषाय् । हाकु पतासि, पुतु दुगु लं, तुयुगु गा गुलि ल्वःगु वयात । छ्यनय् न्यापु सिखः, न्हाय्पनय् माकःसि, गःपतय् भिंपूमाः व वहया सिखः अले तुती कलि न्ह्यानातःम्ह बिना हिसिं भय्बिना च्वन । मुसुमुसु न्हिलाः दबुली दनाच्वंम्ह बिना न्हाचः स्वयाः आः झन् हे बांला खने दयाच्वन । मस्त निम्हं तिं तिं न्हुयाः ‘मामा………मामा…….’ धकाः हाःबलय् लिक्क च्वंपिसं जिमित पुलुक्क स्वल । जितः छुयाये छुयाये जुल । संगीतया तालय् इपिं प्याखं ल्हुयाच्वन । जिं मिखा फुति मयासे बिना प्याखं ल्हूगु स्वयाच्वना । ‘बिना अथे बांलाक प्याखं ल्हुये सः धकाः जिं गथे मस्यूगु ? गुलि खँ सुचुके सः मिसात धयापिं ! मिस्तय् प्वाथय् खँ मथाः धाःगु ला मखु खनीका ।’ जिगु नुगलय् खँ दासि वयाच्वन । स्वकुमित सकलें मख्ख जुयाः प्याखं स्वयाच्वन । जिं मचाय्क हे जिगु ग्वाय् न्हिला हल । जिगु नुगःया गुगुं कुंचाय् बिना प्रतिया गर्वं थाय् काःवःथें, छाति तफाः जुयावःथें, न्हाय् तपुया वःथें अनुभव जुयावल ।
प्याखं ल्हुये सिधयेकाः दबुलिं कुहां वनेवं बिना नापलायेत जि व मस्त दबूया लिउनेपाखे वना । जिगु ल्हाः स्वब्याकाः ‘मामा……..’ धाधां मस्त निम्हं मांयात घय्पू वन । मांम्हं नं लय्लय् तायाः मस्तय्त घय्सुया काल । बिनायात खनेवं हे छगू सासलं धाये वल, ‘छ प्याखं ल्हुइगु सि हे मस्यूका, धाये म्वाला ? छ प्याखं ल्हुये सः धकाः जिं हे मस्यू का । गुबलेनिसें सःगु ?’ मुसुमुसु न्हिलाः तिरिमय्जुं धाल, ‘न्हिं न्हिं मर्निङ्गवाक वनेगु धकाः थ्व हे प्याखं ल्हुये सयेकः वनागु ला खःनि । प्याखं ल्हुये सयेकः वनेगु धाःसा छिं छ्वइ ला मछ्वइ ला ? छितः सरप्राइज बियागुका थौं !’
वयागु खँ न्यनाः जि छझाः ला वाताहाँ च्वना । जि नाजवाफ जुल । व मर्निङ्गवाक वन धकाः थः न्हिं न्हिं कुनुकुनु तं पिहांवइगु लुमं लुमं न्हिले मास्ते वल । जिं मुसुमुसु जक न्हिला बिया ।